Wat een heerlijke hitte!

Wat een hitte! Je krijgt toch de neiging om buiten te gaan slapen. Moet je wel een tuin hebben bij het huis dat je nog onmogelijk kunt huren, laat staan kopen. Maar goed, stel dat je een tuin hebt dan moet je weer uitkijken dat het tentje er niet uit gehaald wordt. Kun je nog niet buiten slapen.

Ik heb een aantal vakantiedagen over en zoals altijd boek ik een hotelletje in een dorp in het oosten van het land: Albergen, gemeente Tubbergen. Ik bel gewoon, geen moeilijk gedoe, ze kennen mij.

‘Nee, helaas, dat zal niet gaan.’

‘Zitten jullie vol?’

‘Nou nee, het hotel is geconfisqueerd.’

Ja, de Duitse grens is niet ver weg. Poetin is niet te vertrouwen, maar vlak de Duitsers ook niet uit. Ik ben te voorbarig, wie niet tegenwoordig. Het COA, de ANVR voor asielzoekers zal ik maar zeggen, is de boosdoener. Ze kunnen het aantal ‘gasten’ in Ter Apel niet meer aan. Kunnen geen onderscheid meer maken tussen mattende en stelende gelukzoekers en echte vluchtelingen, bijvoorbeeld uit Oekraïne, die mensonterende situaties hebben meegemaakt. Maar daar is wel onderscheid gemaakt: gekleurde buitenlanders moesten achteraan aansluiten op stations.

Staatssecretaris Eric van der Burg heeft de Tweede Kamer netjes ingelicht dat het COA het hotel heeft gekocht – alsof het een spelletje monopoly is. Hoe komt het COA aan zoveel geld? Zeker vaak langs ‘AF’ gegaan en geld geïncasseerd. Ja, zo ga je wel af. Of trokken ze de juiste kanskaart?

Het kabinet passeert hiermee de gemeente Tubbergen en dat terwijl het andere, ‘onbelangrijkere’ zaken zoals (geestelijke)jeugdzorg maar wat graag aan gemeentes overlaat: zoek het uit, het is toch al een rotzooitje. Nu wil men in een hotel met 27 kamers 300 mensen kwijt. Is het soms van rubber? Dat wordt weer buitenslapen in te verwijderen tentjes. Misschien is het beter om het Amstelhotel in Amsterdam te kopen. Maar ja, stel dat de Stones nog een keer komen, die kun je toch moeilijk in het Vondelpark laten slapen. Keith Richards en Ronnie Wood vind je niet meer terug tussen de junks en Mick Jagger rent de verkeerde kant op. Een alternatief is Bernhard van Oranje; die heeft heus nog wel een paar pandjes ter beschikking. Die worden toch nooit omgetoverd tot sociale huurwoningen waar een simpele Amsterdammer voor in aanmerking komt. Utrechtenaren in Utrecht trouwens ook niet – maar die hebben de start van de Vuelta.

Mijn vakantie in Albergen gaat dus niet door. Maar een mens is inventief. Nu ga ik op kosten van de overheid naar Parijs. Vrijwel elke Nederlander heeft recht op 1000 euro volgens het STAP-budget voor scholing en ontwikkeling. STAP staat voor Stimulering Arbeidsmarkt Positie. Ik volg daar de cursus Ontdekkingstocht naar jezelf. Dat lijkt me wel wat. Het kan ook in Amsterdam, maar daar woon ik al. Daar heb ik mezelf al jaren geleden ontdekt. Wie weet vind ik mezelf halverwege de Eiffeltoren. Het UWV regelt de financiering. U weet wel, de instantie die mensen boven de 60 jaar gaat keuren zonder arts. Anders duurt het te lang. In plaats daarvan beoordeelt een arbeidsdeskundige of je nog arbeidsgeschikt bent: ‘Heeft u vooral pijn in uw rug als u zit? Nou, dan gaat u toch staand werken? Zolang u zich maar persoonlijk ontwikkelt.’

Over zitten gesproken: onze langstzittende minister-president is nog niet gesignaleerd in Albergen. Hij blijft zitten. Dan doet de aantrekkelijke premier Sanna Marin van Finland het anders. Zij doet de beentjes van de vloer. Ongepast? Ze danst toch niet houterig, ingestudeerd op een tafel?

Wat een heerlijke hitte!

 

 

 

Tim den Besten - 'Sinterklaasje kom maar binnen met je medewerker'

Had de goedgemutste presentator en programmamaker Tim den Besten al een voorschot genomen op het lumineuze idee van iemand om de sinterklaasintocht voortaan in de zomer te houden? Uit angst dat een coronagolf in het najaar weer veegroet in het eten zal gooien. (Wat de apenpokken gaan doen is onbekend, ze schijnen zich nogal selectief te gedragen.) Of was Tim bevangen door de hitte? Zo warm was het nu ook weer niet tijdens de Gay Pride. Of was het sinterklaasliedje hem ingefluisterd door Rik van de Westelaken, die hem een mollenstreek leverde? Tim zong ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’. Hij maakte die woordgrap omdat hij meende dat een vriend, Nicolaas, op een boot voorbijkwam. ‘Knecht’ was het woord waardoor hij zich liet tackelen.

De woorden Sinterklahaasje kom maar binnen met je knecht want we zitten allemaal even recht, zullen in verband met de gewijzigde arbeidsverhoudingen worden gewijzigd geworden in Sinterklaasje kom maar binnen met je medewerker.’ Dit zei cabaretier Paul van Vliet, alias ‘Majoor Kees’ lang geleden in een show. Een tijd waarin taboes werden doorbroken, maar nu weer als oesters beklemmend zijn gesloten. Cabaretiers hebben weinig invloed, daar zijn de meesten van hen het wel over eens.

Boerenknecht, bakkersknecht, slagersknecht… Er waren meer knechten dan niet-bestaande zwarte pieten in het calvinistische Nederland van het lied ‘Waar de blanke top der duinen’, en van De Camera Obscura, een boek dat een licht werpt op de buitenwereld, die door een klein gaatje op zijn kop bij ons binnenkomt. Het is geschreven door ene… Nicolaas (Beets).

Mijn opa was kolenknecht. Hij heeft wel echt bestaan. Menige mud kolen heeft hij ergens driehoog achter naar boven gesjouwd, zodat de mensen behaaglijk bij de kolenkachel konden zitten in de winter. Roetzwart kwam hij thuis. Vijf minuten douchen? Was het maar waar: mijn oma had al een grote ketel water op het steenkolengas verwarmd als opa thuiskwam. De overgang naar aardgas en de gaskachel heeft hij niet meegemaakt, en ik hem niet, want een paar jaar voor mijn geboorte overleed de uitgeputte kolenknecht aan een hartaanval. ‘‘k Heb u lief, mijn Nederland’ werd niet op zijn begrafenis gespeeld.

Tim is tot tranen toe geroerd als hij op de radio zijn spijt betuigt. Wit weggetrokken – kan niet anders – biedt hij zijn excuses aan als hij zwarte mensen heeft beledigd. ‘Ik ben geen racist,’ zegt hij. Als je het niet bent, wat ik onmiddellijk aanneem, dan hoef je het ook niet te zeggen, dat is de wereld op zijn kop. Tim had het niet zo bedoeld. Hij bedoelt eerder zijn angst voor het klimaat. Niet dat de dijken doorbreken of dat de CO2-uitstoot niet vermindert. Nee, een ander klimaat, van het totalitaire woke-denken, bang dat hij gecanceld wordt: zeg maar ‘Dag Sinterklahaasje…’

Blijft de vraag over of de sinterklaasintocht in de zomer moet plaatsvinden. Je kunt niet van Ernst Kuipers verwachten dat hij voor ieder probleem even snel een noodwet erdoorheen jast – wat doe je dan tot 5 december met Nicolaas en zijn medewerkers? Ter Apel zit vol. Of vieren we dan Pasen met de Paashaas? Geen echte natuurlijk, van chocolade. Maar met de kerst gewoon weer een echte haas, of een wildzwijn. Dat moet kunnen eens in het jaar, vindt ook Willem-Alexander. Over echt gesproken: ik las een ‘interessante’ discussie of de pepernoten die nu al in de supermarkten liggen wel zo genoemd mogen worden. Sommigen beweren dat het kruidnoten zijn…

‘‘k Had u lief, mijn Nederland’.

 

 

 

Phlippen & Baarsma - rondjes draaien

Sandra Phlippen was zondag de Zomergast van presentatrice Janine Abbring. Phlippen is hoofdeconoom bij ABN Amro. Ze studeerde daarnaast sociologie. ‘Er kleven ook nadelen aan het kapitalisme.’ Ja, daar hoef je niet elitair voor te zijn om dat te weten. Ze verbaast zich erover dat er iedere maand zoveel geld op haar loonstrookje staat. Bovendien kan ze elke 5 jaar een half jaar verlof opnemen bij de bank. ‘Maar dat geldt ook voor de koffiejuffrouw.’

Zoals gebruikelijk bij Zomergasten kiest de gast fragmenten van films of documentaires, bij voorkeur minder bekend bij Jan Publiek. Deze keer onder meer een fragment uit The Square, een Deense film. Tijdens een galadiner speelt een man een aap die gasten lastigvalt. Niemand grijpt in totdat een vrouw aan haar haren wordt weggesleurd door de aap. De gasten, de culturele elite, kijken toe wat de aap, de boze burger, doet. Dat is de metafoor volgens Phlippen.

Een enge film? Valt wel mee vergeleken met het lugubere spelletje dat Phlippen met haar zusje speelde: geblinddoekt in een draaistoel gaan zitten en als die tot stilstand komt, ligt haar onafscheidelijke zusje zogenaamd, mogelijk dood op de grond… Het gaat om het gevoel. Ja, ja, geen wonder dat je dan later bij een ijskoude bank terechtkomt die kantoor na kantoor sluit omdat mensen steeds meer zaken online doen: oorzaak en gevolg, gevolg en oorzaak? Culturele, bancaire elite en de aap ofwel de boze (oudere) burger.

Janine Abbring is nooit kritisch. Maar je kunt  wel een simpele vraag stellen: wat doet een hoofdeconoom eigenlijk? Komt ze ’s morgens op kantoor, gaat ze in haar bureaustoel zitten, draait ze rondjes (uitkijken dat haar lange blauwe jurk niet tussen de wielen komt) en kijkt ze dan tot stilstand gekomen op haar loonstrook hoeveel al die rondjes haar hebben opgeleverd? – of kan dat economischer: als ze een uur later komt en een uur eerder  weggaat, dan blijft die loonstrook toch hetzelfde? Minder rondjes draaien kan ook: economie is een kwestie van keuzes maken.

Als je er een ouderwets carbonpapiertje tussen legt, zijn alle economen dan hetzelfde? Nou, sommige spannen de kroon. Barbara Baarsma is directeur van Rabo Carbon Bank. Heeft iets te maken met het planten van bomen in Afrika om zo CO2-credits aan de man te brengen, dat wil zeggen vervuilende bedrijven en industrieën. Te vergelijken met de missionarissen van vroeger. Die goede christenen brachten het evangelie. Of met de middeleeuwen, toen je je zonden kon afkopen met zogenaamde aflaten.

Na door Sywert van Lienden te zijn ‘misleid’ tijdens de coronatijd, waarin Baarsma verwijst naar de economie en groepsimmuniteit door quarantaine van kwetsbaren (duurzaam dure AOW’ers) voor te stellen, laat ze weer eens van zich horen.

Wat je in Afrika voor bedrijven doet, kun je ook voor particulieren in Nederland. Baarsma pleit ervoor om CO2-uitstootrechten aan elk gezin te geven. Kom je tekort, dan koop je rechten bij. Dat kan in een niet-aflatende stroom, als je maar geld genoeg hebt. Anders moet je lenen…

‘Ach, buurvrouw Baarsma, kan ik een kopje CO2-uitstootrechten van u lenen?’

‘Alweer?’

‘We hebben sinds de kerst weer eens gedoucht, ziet u. En die vliegvakantie… daar vervlogen onze rechten.’

‘Wees blij dat u vakantie had.’

‘Ons vliegtuig was al vertrokken toen we eindelijk onze bagage kwijt waren – zijn we nog steeds.’

‘Heeft u spaargeld?’

‘Verdampt, u geeft geen rente en dat met de inflatie… Een lening is te duur, door uw woekerrente. En mijn titanium heupen zult u niet als onderpand accepteren. Duur hoor, daar heb ik die zorgverzekeraar mooi een poot mee uitgedraaid! Weet u trouwens al wat u in de toekomst gaat doen met uw recht op AOW, die u na uw salaris, bonussen en met uw pensioen toch niet nodig heeft?’

Baarsma is ook hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam: daar valt heel wat aan uitstootrechten te verkopen als het gaat om gore uitstoot uit de monden van sommigen van haar studenten, ook wel corpsballen genoemd.